Vandaag schrijft Peter de Waard in de Volkskrant een column over ervaring en de rol die dat speelt op de arbeidsmarkt. U begrijpt dat zijn betoog mij slecht uitkomt, want ik moet het juist hebben van die ervaring.
De werkloze 50-plusser die inmiddels zijn heil heeft gezocht in het ZZP-schap heeft zijn uurtarieven al lang naar beneden bijgesteld. Ik hoor daar dramatische voorbeelden van. Maar ook zij slepen daarmee niet hun gewenste opdrachten binnen. Ik vraag me dan ook af of aanpassing van de salarissen van oudere werknemers inderdaad leidt tot een grotere participatie van 50-plussers op de arbeidsmarkt. Wat gaan we doen als we de demotie als beleidsregel aanvaardbaar vinden en daarna blijkt dat deze aanpassing absoluut niet bijdraagt aan het veronderstelde effect? Dan zitten de oudere werknemers als ze toch worden ontslagen wel mooi met een lagere WW (en straks ook al kortere)uitkering. Ook als gevolg van het voorgespiegelde vergezicht van een baan tot zijn 67ste.
Dan ben je toch maar mooi bij de neus genomen door die mensen voor wie werkloosheid in hun leven vrijwel zeker nog nooit een rol heeft gespeeld. En een salarisaanpassing naar beneden kunnen zij wellicht ook beter in hun leven inpassen dan iemand die privé niet zo ruim kan budgetteren.
Hieronder de opvatting van Peter de Waard (Volkskrant, 8 januari 2013)
inderdaad. een aardige aanvulling als ik zo vrij mag zijn: http://renzoverwer.wordpress.com/2013/01/09/demotie-is-niet-nieuw/
BeantwoordenVerwijderen